Levend verlies: rouwen om mensen die er nog zijn
Als we het woord ‘rouw’ horen, denken we vaak aan de gevoelens en emoties die opkomen na het overlijden van een dierbare. Maar rouw gaat over meer dan dat. Er is ook rouw in situaties van ‘levend verlies’. Dit is het soort verlies waarbij we rouwen om mensen die er nog zijn.
Levend verlies kan optreden wanneer een dierbare leeft, maar niet meer dezelfde is of niet langer een onderdeel van ons leven kan zijn zoals vroeger. Dit kan zijn door redenen zoals ernstige ziekte, dementie, verslaving, verbroken relaties, of zelfs geografische afstand.
Wel of geen hoop op betere tijden
Bij rouw na een overlijden is het verlies definitief. Bij levend verlies kan dat langdurig zijn of een slepend proces. Als een persoon door dementie of verslaving langzaam maar zeker anders wordt, moet je je steeds weer opnieuw verhouden tot de ander. De ander is er nog, maar de relatie die je had is niet meer wat het was. Soms hoop je dat het beter wordt en kun je in deze hoop houvast vinden. Maar je kan ook al weten dat het het begin is van een lange weg van een langgerekt afscheid.
Ja, het is oké om rouw te ervaren
Vaak wordt deze rouw om iemand die er nog is niet direct als rouw herkend. Echter, het verdriet en de pijn om het wegglippen van iets dat er was maar onbereikbaar is geworden, dat is rouw. Er mag gerouwd worden om personen die er nog zijn. Deze rouw is net zo reëel als na het overlijden van een dierbare.
Dus het is oké om verdriet te voelen. Het is oké om de hele wirwar aan emoties toe te laten omdat je mist wat er niet meer is. Of iets dat nooit is geworden wat het eigenlijk wel had moeten zijn.
Merel en Joan-Anne vertellen over hun rouw om mensen die nog leven in een bijzonder artikel op NPO 3FM. Joan-Anne is jaren mantelzorger van haar vader geweest die Alzheimer heeft. ‘Elke keer verlies ik een stukje van hem. Hij verandert in een ander persoon.’ Merel vertelt over het verbreken van de relatie met haar ouders: ‘Ik had als kind recht op ouders die er voor mij waren, en dat is niet gebeurd. Ik rouw om dat gemis, dat ik niet een kind heb kunnen zijn en jarenlang geen vangnet heb gehad. En op de feestdagen mis ik mijn ouders nog steeds. Dat zijn toch de dagen dat je graag met familie bent.‘ Lees de verhalen hier »
Hoe moet je omgaan met levend verlies?
Er is geen handboek voor rouw. Ook geen handboek voor rouw om een levend verlies. Iedereen is anders, iedere relatie is anders, iedere omgeving is anders.
Het kan helpend zijn om erover te kunnen praten. Want rouwen is vaak een eenzame reis zijn die je moet ondernemen. Vrienden, familie, lotgenoten of een professionele hulpverlener kunnen je helpen. Verlies moet je wel zelf dragen, maar dat hoef je niet alleen te doen.
Ken je iemand in rouw?
Doe iets, hoe klein dan ook!
Even storen: wat wil jij achterlaten?
Wat wil jij achterlaten als je er niet meer bent? Een goed voorbereide nalatenschap is een groot cadeau voor de achterblijvers.
Even storen: heb je ons boek al gelezen?
Ons boek 'Van missen krijg je het koud' heeft al veel mensen in rouw geholpen met inzicht en herkenning. Heldere taal, korte hoofdstukken, praktische inzichten.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Of rouw je nu zelf raakt of dat je iemand kent die rouwt, je kan zoekende zijn in wat je nu moet doen. In onze tweewekelijkse nieuwsbrief delen we unieke informatie over Rouw & Verlies en over Erven & Nalaten.
De mails die we schrijven zijn in toegankelijke taal en toch gaat het over grote en belangrijke thema's. Daarom maken we al dat ingewikkelde graag gemakkelijker voor je. En we helpen je met deze informatie zo concreet mogelijk zodat jij er iets mee kan doen.
Wat fijn om dit te lezen. Nooit gedacht dat dit bestond. Het verklaard waarom ik nog steeds akelig droom over mijn scheiding van 24 jaar geleden. De impact, de machteloosheid en het verdriet en ja, hij leeft nog. Ondanks dat ik nu geen relatie meer met hem zou willen blijft het verdriet van toen..