Luisteren naar rouwenden

Luister je om te reageren of luister je om de ander te begrijpen? Dat vind ik nu een interessante vraag. Er is immers een verschil tussen luisteren en horen wat er gezegd wordt. Je hoort wat er wordt gezegd wordt, maar wordt er daadwerkelijk geluisterd?

Als er meer geluisterd wordt, dan wordt onze wereld er mooier door. Je kunt leren luisteren. Al die psychologen, rouwcoaches en maatschappelijk werkers leren ook luisteren. Ze hebben dat echt niet allemaal van nature in zich. 

Wat kan jij doen om beter te luisteren? Een paar tips:

’Niet storen’

Zorg dat er een veilige plek en een veilig moment is om te praten. Neem de tijd, wees geduldig en stop met de dingen die je aan het doen bent. Leg je telefoon neer en zet het op ‘niet storen’ zodat je onverdeelde aandacht kan geven.

Luister je om te reageren of luister je om de ander te begrijpen?

Kijk de ander aan

Probeer de ander aan te kijken en te observeren. Probeer niet te onderbreken en hou je commentaar nog even voor je. Onderbreek als er een pauze valt, maar zelfs een stilte kan erg helpend zijn. Soms is de stilte juist erg nodig. 

Geen haast

Je luistert naar iemand in rouw. Een gemis dat korter of langere tijd geleden is ontstaan. Neem de tijd, want er is niets zo erg als het gevoel krijgen dat de ander geen tijd heeft om te luisteren als je je gevoelens en herinneringen onder woorden probeert te brengen.

LSD

Een goed geheugensteuntje is LSD: Luisteren, Samenvatten en Doorvragen.

Je houdt je mening voor je, maar je concentreert je op het begrijpen van de ander. Uiteindelijk kan je samenvatten met iets als: ‘Nu je me dit vertelt, begrijp ik denk ik wat je bedoelt…’ Hierna kan je proberen om in je eigen woorden dat wat is verteld te vertalen. Zo hou je altijd de ruimte voor de ander.

Vraag door over herinneringen. Juist je vragen kunnen de ander helpen om weer in contact te komen met de eigen herinneringen.

Erkennen

Een belangrijk onderdeel is het erkennen van het gevoel, het verdriet, de rouw en het gemis. ‘Dat is overdreven’ of ‘je moet je daar niet zo rot over voelen’ zijn zinnen die eigenlijk zeggen: het is niet goed wat jij voelt of hoe jij in je rouw zit. 

‘Nu je dit zo vertelt, begrijp nu dat dit je zo hoog zit’ is juist wel een erkenning van het verdriet. 

‘Ik weet precies waar je doorheen gaat’

Dit voorgaande zit wel gevaarlijk dicht tegen een andere zin aan: ‘Ik begrijp precies waar je doorheen gaat.’ Dàt is geen erkenning van de ander, maar dat zorgt er eerder voor dat je zelf in het verhaal wordt geschoven. En daarmee erken je het verhaal van de ander niet, maar vestig je de aandacht op jezelf.

Stel je voor…

Voor ieder mens komt er een moment van afscheid, rouw en verdriet. Stel je eens voor dat je in zo’n situatie zou zitten, wat zou je dan zelf willen? Dan zou je toch ook willen dat de ander naar je luistert, dat je het gevoel hebt dat het oké is om je zo te voelen zoals je je op dat moment voelt?

Is er iemand in je omgeving in rouw? Doe iets, hoe klein dan ook!