Verdriet en herinneren

Verdriet om iemand die er niet meer is, is de keerzijde van de liefde voor die persoon. Als die band opeens wordt verbroken, doet dat pijn. Verlies doet zeer, maar eigenlijk beseft iedereen dat het verlies bij het leven hoort.

Verdriet is de keerzijde van liefde

Kinderen leren al vroeg dat niet alles kan blijven als bijvoorbeeld het konijn of een ander huisdier is overleden. Het proces van afscheid nemen is al oefenen voor al die andere momenten die nog gaan komen dat afscheid genomen moet worden van iets of iemand.

Emotionele aardbeving

Als iemand is overleden, kan dat een emotionele aardbeving veroorzaken. Soms is het moeilijk om boven al het puin uit te komen die met deze aardbeving is meegekomen. Voor niemand gaat dat proces hetzelfde en als naastbestaande (iemand die naast een nabestaande staat) kan je soms zelf met de handen in het haar zitten omdat je niet weet wat je voor de ander kan betekenen om de last wat te verlichten.

Samen herinneren

Je hoeft het verdriet van de ander niet op te lossen. Verdriet is geen afwijking, is geen ziekte en geen psychische aandoening. Het is het gevolg van een verbroken verbinding met een ander.

Wat je wel kunt doen is er voor de ander zijn. Schrijf eens een kaart met een herinnering erop. Of pak je foto-album uit de kast. Misschien heb je wel foto’s op je telefoon staan. Pak je smartphone er eens bij en zoek terug in de tijd. Heb je mooie foto’s die alleen jij hebt? Dat kan voor een nabestaande een bijzondere verrassing zij, om op deze manier weer een nieuwe herinnering te kunnen krijgen. En als we blijven herinneren, dan blijft de ander nog steeds een beetje bij ons.

PS: het kan best snel gedaan worden hoor, dat delen. Zeker als je een mooie foto op je telefoon hebt. Stuur gewoon de foto via Whatsapp, Messenger of email.