Een hoofd vol herinneringen

Wat er zich allemaal in ons hoofd afspeelt is bijna niet te bevatten. Je kan het zien als het hoofdkantoor van onze emoties, onze kennis en onze herinneringen. Een leven geleefd is opgeslagen in een grote archiefkast in ons hoofd. 

Als je niets aan die herinneringen doet, dan ze alleen bovenop de laatste stapel leggen, dan gebeurt er wat er op sommige bureaus ook gebeurd: overal zijn stapels te vinden van oude magazines, boeken, papieren, schrijfboekjes, verslagen en nog meer dingen waar je nog eens naar moet kijken. Zo’n bureau kan je nerveus maken en er lijkt geen doorkomen aan, maar als het archief in je hoofd er ook zo uitziet, dan kan je er net zo nerveus van worden.

De vele laatjes 

Onze herinneringen zijn soms wel een rommeltje, zeker als je door grote gebeurtenissen bent gegaan, zoals het verlies van een baan, zekerheid of het verliezen van een geliefde. 

Helpend kan zijn om je hoofd voor te stellen als een archiefkast. Vaak hebben we onbewust allerlei verschillende laatjes die we gebruiken voor grote gebeurtenissen. Pijnlijke gebeurtenissen stoppen we in een laatje en doen deze goed dicht, want die mag niet zomaar vanzelf open worden getrokken. Er is een laatje waar we snel van alles in wegstoppen, maar het is er een rommeltje.

Werk aan de winkel

Pijnlijke herinnering aan het verlies van iemand die je zo dierbaar was kan ervoor zorgen dat je daarmee ook de mooie herinneringen in een laatje hebt weggestopt en waar je niet meer zo goed bij kan komen. Dan is het tijd voor het opnieuw organiseren van deze innerlijke archiefkast. 

Laatje voor laatje

Om de mooie herinneringen te vinden moet je ook het laatje van de pijnlijke herinneringen durven openen. Zo’n pijnlijke herinnering is voor iedereen anders. Misschien is het voor jou het slecht-nieuws-gesprek in het ziekenhuis. Of het feit dat je nooit echt afscheid hebt kunnen nemen. Of de periode dat je een depressie in zakte. Het is begrijpelijk als je deze herinneringen het liefst wilt laten rusten.

Maar bij die pijnlijke emoties zijn ook de mooie herinneringen te vinden. Het helpt om het ene laatje te openen en eens goed te kijken. Zoals bij het slecht-nieuws-gesprek. Alles werd daarna anders, alles kwam in het teken te staan van een naderend afscheid. Maar het bracht jullie misschien ook wel dichterbij elkaar dan jullie ooit waren geweest. Of juist in die tijd leerde je je echte vrienden kennen.

Hulp bij het ordenen

De klus kan ook te groot zijn om zelf aan te pakken en het laatje voor laatje door te lopen. Er zijn mensen die je hierbij kunnen helpen. Zo heb je bijvoorbeeld rouwcoaches of maatschappelijk werkers die je juist hierin kunnen helpen. Door te vragen en door te vragen. En zo komt er orde in de herinneringen.

Het paradijs waar je niet uit wordt verdreven

Waarom is dit herinneren zo belangrijk?  Als de herinneringen worden weggestopt omdat het te pijnlijk lijkt, verdwijnen ook de mooie herinneringen uit beeld. Onze herinneringen aan een leven dat samen is geleefd kan niet worden afgenomen. Onze herinneringen zijn het enige paradijs waar we niet uit verdreven kunnen worden. In onze herinneringen blijven onze geliefden altijd bij ons.