Wie is Leo?
Een poosje terug kreeg ik een vraag van de medewerker van de begraafplaats. Normaliter zou deze vraag maar vijf minuten hoeven te kosten, maar het kostte me uiteindelijk een hele dag. Ze vroegen namelijk of ik een kopie van de grafakte van de gedenkplek van Helène wilde sturen om alles goed administratief af te handelen.
Thuis gekomen liep ik naar de saxofoonkoffer waar ik alle kaarten, linten, brieven en toespraken in bewaar. Het is een mooie oude koffer waar ooit de saxofoon in zat als herinnering aan de jonge jaren, toen mijn vriendin op een blauwe maandag begonnen was met saxofoon spelen.
Het koste dus uiteindelijk een hele dag, maar waarom was dat eigenlijk? Het kwam door Leo. Althans, het kwam door de kaart van Leo.
De saxofoonkoffer
Uit mijn eigen jeugd heb ik een doos met handgeschreven brieven van jeugdvriendinnen en als ik die ga teruglezen dan ben ik ook zomaar een dag kwijt. In de saxofoonkoffer zitten veel herinneringen uit de week dat Helène overleed en uit de weken na de uitvaart. Het is post waar ik in kan verdwalen door de herinneringen aan het overlijden. Ik vergat die grafakte en voor ik het door had, zat ik de kaarten allemaal te lezen. Je moet weten dat er echt een enorme hoeveelheid kaarten, brieven en gedichten in de koffer zit. Het zijn allemaal mooie teksten, dierbare herinneringen, uitingen van verslagenheid en verdriet. En ik eenmaal begin met lezen, dan vergeet ik de tijd.
Veel sterkte. Groet, Leo.
Mijn oog bleef hangen op een van de vele kaarten. Een kaart van Leo. Maar wie is Leo eigenlijk, vroeg ik me af. Hij had een mooie kaart gestuurd en aan de binnenkant stond geschreven: ‘veel sterkte, groet Leo‘. Ik realiseerde me dat ik niets wist van Leo. Wie is hij? Waar kende hij Helène van? En welke anekdote kon hij mij vertellen? Met welke herinnering dacht hij terug aan Helène? Waren ze jeugdvrienden geweest, hadden ze bij elkaar in de klas gezeten of waren ze collega’s?
De herinnering die ik niet ken
Ik merk aan mezelf dat ik graag Leo zijn herinneringen met Helène had teruggelezen. Niet wilde ik alleen maar een naam, maar ik had graag een verhaal gehoord. Leo is inmiddels een metafoor voor ‘de geschiedenis die ik niet ken’.
Leo is inmiddels een metafoor voor ‘de geschiedenis die ik niet ken’.
Bij een sterfgeval sturen veel mensen een kaart aan de nabestaanden. Een kaart die in die periode vaak van grote betekenis is en ook betekenis geeft aan iemand en een rouwproces. En achteraf kan ik zeggen dat ik heel veel aan alle kaarten en blijken van medeleven heb gehad. Maar wat ik graag ook had gehad, dat was op al die kaarten een verhaal verhaal, een anekdote of een herinnering die ik waarschijnlijk niet ken maar op lange termijn van onschatbare waarde zal blijken te zijn.
Even storen: wat wil jij achterlaten?
Wat wil jij achterlaten als je er niet meer bent? Een goed voorbereide nalatenschap is een groot cadeau voor de achterblijvers.
Even storen: heb je ons boek al gelezen?
Ons boek 'Van missen krijg je het koud' heeft al veel mensen in rouw geholpen met inzicht en herkenning. Heldere taal, korte hoofdstukken, praktische inzichten.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Of rouw je nu zelf raakt of dat je iemand kent die rouwt, je kan zoekende zijn in wat je nu moet doen. In onze tweewekelijkse nieuwsbrief delen we unieke informatie over Rouw & Verlies en over Erven & Nalaten.
De mails die we schrijven zijn in toegankelijke taal en toch gaat het over grote en belangrijke thema's. Daarom maken we al dat ingewikkelde graag gemakkelijker voor je. En we helpen je met deze informatie zo concreet mogelijk zodat jij er iets mee kan doen.
Mooie boodschap! Ik snap wat je zegt en toch heb ik daar nooit bij stil gestaan. Iets om over na te denken voor een volgende kaart, om het een wat diepere en persoonlijkere betekenis te geven en zo samen een herinnering te delen.
Deze input neem ik zeker mee bij een volgende kaart als iemand is overleden. Dank San!